DIAGNOZOWANIE IPF
Chorzy przez długi czas mogą nie zauważyć, że z ich zdrowiem dzieje się coś złego. Zwykle są to mężczyźni po 50 – 60 roku życia palący papierosy lub tacy, którzy niedawno przestali palić. Pierwszym objawem choroby jest pogarszanie się wydolności wysiłkowej – coraz trudniej wchodzić po schodach albo pod górę, pojawia się zadyszka, trzeba się często zatrzymywać, wnoszenie ciężarów stanowi problem. Często występuje suchy, napadowy kaszel w trakcie lub po wysiłku. Oddech staje się głębszy i szybszy. Jeżeli na tym etapie chory zgłosi się do lekarza, ten może stwierdzić podczas osłuchiwania płuc zmiany przypominające dźwięk odpinanego rzepu. W miarę postępu choroby coraz mniejszy wysiłek powoduje zadyszkę, w końcu nawet podstawowe czynności, takie jak mycie się czy ubieranie sprawiają choremu trudność, w zaawansowanym stadium choroby duszność utrzymuje się nawet, gdy chory leży, czasem występuje zasinienie śluzówek jamy ustnej, warg czy palców. Wtedy zwykle konieczne jest stosowanie tlenu do oddychania. Przy chorobie płuc często dochodzi do nadmiernego obciążenia serca – wówczas mogą pojawić się obrzęki wokół kostek lub poszerzenie żył na szyi. Zwiększony wysiłek podczas oddychania powoduje u niektórych chorych utratę masy ciała. Również niedotlenienie może być przyczyną niechęci do jedzenia i dolegliwości żołądkowych.